Volvo 240

2.3 GL Estate

Een paar weken geleden stond hij nog zij aan zij met andere inruilers te wachten op aandacht, nu staat er een heel knappe 240 te wachten op een nieuwe eigenaar. Fris, fruitig en heerlijk rijdend. Stap je in voor een proefritje?

Deze donkerblauwe Volvo 240 GL 2.3 Estate is in 1991 nieuw in Nederland geleverd, heeft 366.000 km op de werkende teller en een kloppend NAP-rapport. De APK is geldig tot juli 2026 (nog anderhalf jaar dus!) en alle boekjes plus een dikke stapel onderhoudsfacturen zitten erbij. Er is door de jaren heen veel aan gedaan en dat maakt dat het geen afgeleefde Estate is, maar gewoon een goede Volvo die nog wel een paar ton meekan.

Wij zagen de Volvo staan bij de dorpsgarage en waren op slag verliefd. Leuk om als hobbyprojectje weer netjes te maken en dan door te verkopen aan een liefhebber. Dus namen we de Estate mee. Om te beginnen hebben we de auto eerst maar eens even goed schoongemaakt, voorzien van onder andere een nieuwe mattenset, logo op de grille en nog wat kleinigheden. Technisch heeft hij ook de aandacht gekregen die nodig was, zoals een onderhoudsbeurt met verse olie en oliefilter, luchtfilter, ontstekingsrotor, ruitenwisserbladen voor en achter en reparatie van een kabelbreuk in de achterklep (bekende 240-kwaal).

De onverwoestbare, 115 pk sterke 2.3-motor start meteen en loopt mooi. Schakelen gaat ook uitstekend en de koppeling voelt licht en precies aan, dus niet versleten. Het stuur staat keurig recht en pas bij hogere snelheid (130 plus) voel je aan een lichte trilling dat de achterbanden minder beginnen te worden. Zaken als de centrale portiervergrendeling, kachel en stoelverstelling werken zoals het hoort. Over die stoelen gesproken: die zitten heerlijk en de zwarte bekleding is, op een klein gaatje na, niet gescheurd en in frisse staat. Over fris gesproken: binnenin deze Volvo ruikt het nu eens niet naar Gauloises Blondes of (blonde) labrador.

Vanbuiten is de metallic lak nog best netjes en ziet de auto er, zeker van een afstandje, heel representatief uit. Chique bijna, door de (nieuwe) luxe kentekenplaten, witte knipperlichten en originele wieldoppen. Kom je dichterbij, dan zie je wat roest aan de onderkant van het linker achterportier, rond de wielkastrand linksachter en op de rand onder de achterklep. Daar zit te zijner tijd wat las- en spuitwerk aan te komen. Aan de rechterkant is de wielkastrand al eens gelast en het rechter achterportier is gespoten. Overigens zijn de wielkuipen aan de binnenkant, ook een zwak punt van de 240, al netjes gelast en ook de reservewielbak is niet rot. Hier en daar vind je wel een plekje en een deukje, dus van concoursstaat is geen sprake. Maar een concours past toch niet bij zo’n tank, toch? Hooguit breng je er Jan-Julius en Anne-Fleur mee naar een concours hippique.

Kortom, hier staat een eerlijke, behoorlijk nette, goed rijdende en betrouwbare 240 met veel pluspunten en een paar verbeterpunten. Om zo mee weg te rijden en nog heel lang van te genieten, zoals dat hoort bij een oude Volvo. Voor een vriendelijke prijs! Kom gerust kijken en proefrijden, ook als je geen baard hebt. Hij valt niet tegen.